Το Νεοχώρι, ένα μαγευτικό χωριό στα ριζά Βελουχιού
Το μικρό χωρίο Νεοχώρι, είναι χτισμένο στους ανατολικούς πρόποδες του Τυμφρηστού (Βελουχιού). Μια όμορφη καμπυλόφρυδη κορυφογραμμή, που η βορεινή της άκρη καταλήγει στην Ψηλή Κορφή, το στεφανώνει από ψηλά. Πυκνά δάση απλώνονται στους πρόποδες του βουνού, που συνεχίζονται ολόγυρα στο χωριό. Το περιζώνουν κρατώντας το μέσα σε μια ανάλαφρη στοργική αγκαλιά, επάνω σε ένα σχεδόν οριζόντιο επίπεδο πλάτωμα, με ένα μικρό ανασήκωμα πάνω στην πλατεία και στην πλαγιά του λόφου με τον Άη-Θανάση.
Όλα τα σπίτια βλέπουν προς την ανατολή. Χειμώνα-καλοκαίρι, όλες τις εποχές, μόλις ο ήλιος προβάλει στον Ασπρόκαμπο (το οροπέδιο της παλιάς Ζιώψης) ή στους Πρεγάνους (το σύδεντρο λόφο της Μερκάδας) όλα τα σπίτια του χωριού δέχονται στην πρόσοψή τους, μεμιάς τις ακτίνες του. Με την πλάτη προς το βουνό, η έκταση του χωριού -σπίτια , περιβόλια, δρόμοι- μοιάζει σαν μια πανέμορφη βεράντα, κι είναι ένα Δέλτα ανάμεσα σε δυο ποτάμια: το Κοκκινόρεμα στα νότια, τον Πετσιάλα στα βόρεια, που σμίγουν κάτω στις «Μόικες» και τη «Φυσούλα», στα ανατολικά κράσπεδα του χωριού, μέσα σε ένα σύμπλεγμα από πανύψηλες καρυδιές, περιβόλια και πλατάνους.
Το μικρό χωρίο Νεοχώρι, είναι χτισμένο στους ανατολικούς πρόποδες του Τυμφρηστού (Βελουχιού). Μια όμορφη καμπυλόφρυδη κορυφογραμμή, που η βορεινή της άκρη καταλήγει στην Ψηλή Κορφή, το στεφανώνει από ψηλά. Πυκνά δάση απλώνονται στους πρόποδες του βουνού, που συνεχίζονται ολόγυρα στο χωριό. Το περιζώνουν κρατώντας το μέσα σε μια ανάλαφρη στοργική αγκαλιά, επάνω σε ένα σχεδόν οριζόντιο επίπεδο πλάτωμα, με ένα μικρό ανασήκωμα πάνω στην πλατεία και στην πλαγιά του λόφου με τον Άη-Θανάση.
Όλα τα σπίτια βλέπουν προς την ανατολή. Χειμώνα-καλοκαίρι, όλες τις εποχές, μόλις ο ήλιος προβάλει στον Ασπρόκαμπο (το οροπέδιο της παλιάς Ζιώψης) ή στους Πρεγάνους (το σύδεντρο λόφο της Μερκάδας) όλα τα σπίτια του χωριού δέχονται στην πρόσοψή τους, μεμιάς τις ακτίνες του. Με την πλάτη προς το βουνό, η έκταση του χωριού -σπίτια , περιβόλια, δρόμοι- μοιάζει σαν μια πανέμορφη βεράντα, κι είναι ένα Δέλτα ανάμεσα σε δυο ποτάμια: το Κοκκινόρεμα στα νότια, τον Πετσιάλα στα βόρεια, που σμίγουν κάτω στις «Μόικες» και τη «Φυσούλα», στα ανατολικά κράσπεδα του χωριού, μέσα σε ένα σύμπλεγμα από πανύψηλες καρυδιές, περιβόλια και πλατάνους.
Στη μέση του χωριού (υψόμετρο 840μ.)
απλώνεται το «Χοροστάσι», η επίπεδη πλατεία, διαμορφωμένη όμορφα, πλακόστρωτη,
πάντα ολοκάθαρη. Στην άκρη της πλατείας υψώνεται η εκκλησία («Κοίμηση της Θεοτόκου»)
με το δικόν της ωραίο περίβολο, με τα καθίσματα τριγύρω, κάτω από το βαθύ ίσκιο
των πυκνόφυλλων πλατάνων. Μια βρύση χύνει συνεχώς τραγουδιστά το κρυσταλλένιο της
νερό.
Από την πλατεία δικτυώνονται όλοι οι δρόμοι του χωριού, που το διασχίζουν προς κάθε κατεύθυνση, αρκετά πλατείς, καλοστρωμένοι, καθαροί. Σίγουρα μπορούμε να ισχυρισθούμε ότι το Νεοχώρι έχει χτισθεί με βάση ένα αξιοζήλευτο δομικό σχέδιο. Τα σπίτια είναι όλα σχεδόν διώροφα ή μονώροφα υπερυψωμένα, κατακάθαρα, όμορφα μέσα και έξω. Σκεπασμένα με κεραμίδι είναι περιτριγυρισμένα από δέντρα – μηλιές, κερασιές, κορομηλιές, καρυδιές, κληματαργιές- και λουλούδια. Δίπλα κι ανάμεσα τους ευρύχωρα περιβόλια, όπου καλλιεργούνται λαχανικά, φασόλια, καλαμπόκι και καταπράσινα τριφύλλια.
(Από το βιβλίο: Γη Πατρώα, Χαρίλαος Μιχιώτης, εκδόσεις Κασταλία)
Από την πλατεία δικτυώνονται όλοι οι δρόμοι του χωριού, που το διασχίζουν προς κάθε κατεύθυνση, αρκετά πλατείς, καλοστρωμένοι, καθαροί. Σίγουρα μπορούμε να ισχυρισθούμε ότι το Νεοχώρι έχει χτισθεί με βάση ένα αξιοζήλευτο δομικό σχέδιο. Τα σπίτια είναι όλα σχεδόν διώροφα ή μονώροφα υπερυψωμένα, κατακάθαρα, όμορφα μέσα και έξω. Σκεπασμένα με κεραμίδι είναι περιτριγυρισμένα από δέντρα – μηλιές, κερασιές, κορομηλιές, καρυδιές, κληματαργιές- και λουλούδια. Δίπλα κι ανάμεσα τους ευρύχωρα περιβόλια, όπου καλλιεργούνται λαχανικά, φασόλια, καλαμπόκι και καταπράσινα τριφύλλια.
(Από το βιβλίο: Γη Πατρώα, Χαρίλαος Μιχιώτης, εκδόσεις Κασταλία)