Το Βελούχι στο…… μεταπτυχιακό!
Μέχρι τη Θεσσαλονίκη έφτασε η χάρη μας και μάλιστα πήρε και τα καλύτερα σχόλια!
Για να εξηγήσω βέβαια τι εννοώ. Στα πλαίσια του μεταπτυχιακού που παρακολουθώ, έκανα εργασία σχετικά με τα ιδιώματα και τις διαλέκτους. Και τι καλύτερο από το λεξιλόγιο που χρησιμοποιούμε στο χωριό και στα πέριξ!
Πολύτιμος γλωσσικός πλούτος πραγματικά ανεκμετάλλευτος. Και το λέω αυτό διότι ήταν αρκετά δύσκολο να βρω τη σημασία λέξεων όπως τι είναι τα μπούλτσια, οι κοκόσιες, οι φασλόκλαρες, ή τοπωνύμια όπως τα ισιώματα, οι πλάτανοι κλπ.
Ας είναι καλά λοιπόν ένα άρθρο, του συχωριανού μας Άγγελου Δημητρέλη που το έγραψε και έδωσε σε μένα την έμπνευση να ασχοληθώ με το θέμα.
Όσον αφορά στη θεματολογία και στη δομή της εφημερίδας μας, τα σχόλια που έλαβε ήταν εξαιρετικά. Άρεσε πολύ!
Ένιωσα πραγματικά υπερήφανη! Και το λέω και το εννοώ!
Δεν είναι και λίγο να ακούς τα καλύτερα για κάτι που εκδίδεται από τον τόπο σου και δουλεύεις με μια εργασία πάνω σε αυτό, ασχολείσαι με λέξεις που κανείς δεν γνώριζε και επισημαίνεις όλα εκείνα τα στοιχεία που συνθέτουν την κουλτούρα ενός χωριού.
Η σημασία αυτών των λέξεων δόθηκε βέβαια από όλους εμάς που σχεδόν καθημερινά χρησιμοποιούμε αυτές τις λέξεις και πολλοί από τους νέους δεν ξέρουμε τη σημασία τους. Γύρω από τις λέξεις κρύβεται πολλές φορές και μια ιστορία ή όπως και στην περίπτωση του άρθρου, όλες οι ασχολίες των συχωριανών μας στις αγροτικές δουλειές και συνήθειες που δεν γνώριζα.
Ο λόγος που ασχολήθηκα, εκτός από το να διεκπεραιωθεί μια εργασία, ήταν γιατί εδώ και πολλά χρόνια αναζητώ τη σημασία τέτοιων λέξεων και δεν μου δινόταν η ευκαιρία. Και φυσικά τώρα ήταν η κατάλληλη στιγμή για να πραγματοποιηθεί.
Είναι ευχής έργον που σαν χωριό έχουμε τόσες λέξεις και εκφράσεις, που ο περισσότερος κόσμος, όχι μόνο δεν γνωρίζει αλλά είναι και αδύνατο να βρει τι σημαίνουν, είτε γιατί δεν έχει τα ερεθίσματα, είτε γιατί δεν βρίσκεται σε ένα περιβάλλον που να μιλάει κάποιος με ιδιώματα.
Εμείς που έχουμε αυτή την ευκαιρία ας μην την αφήνουμε ανεκμετάλλευτη! Καλό θα είναι να μένουν αυτές οι λέξεις και οι εκφράσεις και στις επόμενες γενιές.
Το καλοκαίρι διυλίσαμε τον κώνωπα σχετικά με τον πολιτισμό και το τι πρέπει να προσφέρουμε στους νέους σαν χωριό. Και οφείλω να ομολογήσω τη δική μου δίψα αλλά κυρίως των άλλων που ήθελαν να μάθουν όλο και περισσότερα για το χωριό, να ψάξω και να βρω τελικά ποιο είναι αυτό το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που κάνει το χωριό τόσο μοναδικό. Και το βρήκα. Στο γεγονός ότι το αγαπάμε και ότι θα κάναμε τα πάντα να μη «σβήσει». Και αυτό μπορεί να γίνει και μέσα από το λεξιλόγιο που αν μη τη άλλο αποτελεί πολιτισμό.
Χάιλα Μερσίνη
Μέχρι τη Θεσσαλονίκη έφτασε η χάρη μας και μάλιστα πήρε και τα καλύτερα σχόλια!
Για να εξηγήσω βέβαια τι εννοώ. Στα πλαίσια του μεταπτυχιακού που παρακολουθώ, έκανα εργασία σχετικά με τα ιδιώματα και τις διαλέκτους. Και τι καλύτερο από το λεξιλόγιο που χρησιμοποιούμε στο χωριό και στα πέριξ!
Πολύτιμος γλωσσικός πλούτος πραγματικά ανεκμετάλλευτος. Και το λέω αυτό διότι ήταν αρκετά δύσκολο να βρω τη σημασία λέξεων όπως τι είναι τα μπούλτσια, οι κοκόσιες, οι φασλόκλαρες, ή τοπωνύμια όπως τα ισιώματα, οι πλάτανοι κλπ.
Ας είναι καλά λοιπόν ένα άρθρο, του συχωριανού μας Άγγελου Δημητρέλη που το έγραψε και έδωσε σε μένα την έμπνευση να ασχοληθώ με το θέμα.
Όσον αφορά στη θεματολογία και στη δομή της εφημερίδας μας, τα σχόλια που έλαβε ήταν εξαιρετικά. Άρεσε πολύ!
Ένιωσα πραγματικά υπερήφανη! Και το λέω και το εννοώ!
Δεν είναι και λίγο να ακούς τα καλύτερα για κάτι που εκδίδεται από τον τόπο σου και δουλεύεις με μια εργασία πάνω σε αυτό, ασχολείσαι με λέξεις που κανείς δεν γνώριζε και επισημαίνεις όλα εκείνα τα στοιχεία που συνθέτουν την κουλτούρα ενός χωριού.
Η σημασία αυτών των λέξεων δόθηκε βέβαια από όλους εμάς που σχεδόν καθημερινά χρησιμοποιούμε αυτές τις λέξεις και πολλοί από τους νέους δεν ξέρουμε τη σημασία τους. Γύρω από τις λέξεις κρύβεται πολλές φορές και μια ιστορία ή όπως και στην περίπτωση του άρθρου, όλες οι ασχολίες των συχωριανών μας στις αγροτικές δουλειές και συνήθειες που δεν γνώριζα.
Ο λόγος που ασχολήθηκα, εκτός από το να διεκπεραιωθεί μια εργασία, ήταν γιατί εδώ και πολλά χρόνια αναζητώ τη σημασία τέτοιων λέξεων και δεν μου δινόταν η ευκαιρία. Και φυσικά τώρα ήταν η κατάλληλη στιγμή για να πραγματοποιηθεί.
Είναι ευχής έργον που σαν χωριό έχουμε τόσες λέξεις και εκφράσεις, που ο περισσότερος κόσμος, όχι μόνο δεν γνωρίζει αλλά είναι και αδύνατο να βρει τι σημαίνουν, είτε γιατί δεν έχει τα ερεθίσματα, είτε γιατί δεν βρίσκεται σε ένα περιβάλλον που να μιλάει κάποιος με ιδιώματα.
Εμείς που έχουμε αυτή την ευκαιρία ας μην την αφήνουμε ανεκμετάλλευτη! Καλό θα είναι να μένουν αυτές οι λέξεις και οι εκφράσεις και στις επόμενες γενιές.
Το καλοκαίρι διυλίσαμε τον κώνωπα σχετικά με τον πολιτισμό και το τι πρέπει να προσφέρουμε στους νέους σαν χωριό. Και οφείλω να ομολογήσω τη δική μου δίψα αλλά κυρίως των άλλων που ήθελαν να μάθουν όλο και περισσότερα για το χωριό, να ψάξω και να βρω τελικά ποιο είναι αυτό το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που κάνει το χωριό τόσο μοναδικό. Και το βρήκα. Στο γεγονός ότι το αγαπάμε και ότι θα κάναμε τα πάντα να μη «σβήσει». Και αυτό μπορεί να γίνει και μέσα από το λεξιλόγιο που αν μη τη άλλο αποτελεί πολιτισμό.
Χάιλα Μερσίνη